Plotseling zag ik je tussen de bomen door staan, nog net op het wandelpad. Even snel een foto maken en dan kijken wat je gaat doen. Langzaam loop je het bos in, ik kan je op een afstand volgen. Bijna verdwijn je door de hoge varens uit mijn gezichtsveld. Ik loop iets sneller door naar een open plek in het bos. Hopelijk dat ik daar wat betere foto’s van je kan maken. Aan de rand van de open plek ga je niet verder, ik zie nog net je gewei boven de varens uitkomen. Een kleine 10 minuten heb ik daar staan wachten zonder dat er iets gebeurde. De windrichting is nog steeds in mijn voordeel, voorzichtig probeer ik dichterbij te komen. Ik zie dat je bent gaan liggen en dat je lekker van de zon geniet. Nu ik zo dichtbij ben zie ik ook dat je zeker geen jonge bok meer bent. Op ongeveer vijf meter van je af ga ik mijn knieën zitten en maak ik nog een paar foto’s, je blijft rustig liggen en kijkt me een beetje wazig aan. Bijna een kwartier later sta je voorzichtig op en loopt van mij weg. Ook ik sta op en we kijken beide nog een keer om, snel schiet ik nog een paar foto’s terwijl je over je rug kijkt. Ik dank je voor het vertrouwen in mij en dat ik foto’s van je mocht maken. Ik hoop dat je deze moeilijke periode door komt en dat je nog een mooie zomer tegemoet gaat, maar dat dit moeilijk gaat worden is in je ogen duidelijk te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten