Deze foto heb ik vandaag bewerkt en hij bestaat uit drie verschillende foto's van de zelfde groenling. Toen hij kwam aanvliegen ging zitten en weer wegvloog. Ik vind het wel een grappig plaatje is geworden.
Wanneer er voldoende licht is kan ik nog redelijk foto's maken van vogels op de voederplaats, maar de afgelopen dagen was het vaak te donker. Deze ringmus is met de sneeuw en een vaal zonnetje nog redelijk gelukt.
Vandaag een tijdje zitten oefenen met de macrolens, heb geprobeerd om waterdruppels goed scherp op de foto te krijgen. Deze is in iedergeval goed gelukt.
Vandaag de foto van de Heggenmus maar dan zonder kerstmutsje. Deze mus is inmiddels een vaste bezoeker van mijn voerplekje, maar meestal komt hij als alle andere vogels weg zijn.
Een foto gemaakt tijdens de sneeuwbuien van verleden week zaterdag. Jammer genoeg vielen er op dat moment geen dikke flokken maar was het motsneeuw en dit is op de foto niet zo duidelijk te zien.
Even geen winterplaatje maar een foto van een paddestoel met de naam waaiertje (Schizophyllum commune). Het waaiertje wordt maximaal vier centimeter en is onregelmatig waaier- of schelpvormig. Bij vochtig weer is de hoedkleur bruingrijs of roze, uitgedroogd is die wit als papier. De plaatjes onder de hoed zijn vertakt en grijsachtig lila met witte vlokken langs de rand. Het groeit op dood loof- en naaldhout, meestal in groepen en dakpansgewijs.
Ze zijn weer dagelijks te vinden op het voerplekje de groenlingen, meestal zitten ze samen met ringmussen te genieten van de verschillende zaden die ik voor hun strooi.
Ook in het Haaksbergerveen is het volop winter de wilde eenden proberen in een deel van dit gebied het water nog ijsvrij te houden. Maar als het vannacht weer onder de tien graden gaat vriezen dan wordt het wel heel moeilijk voor ze.
Laatst liep ik in de Engbertsdijksvenen toen de morgen zon door de mist heen prikte, kon toen met tegenlicht dit oranje goud gekleurde plaatje schieten.
Deze boomklever laat zich heel makkelijk fotograferen, dat komt vooral omdat hij verzot is op pindakaas. Elke dag wordt er een beetje op deze stam gesmeerd en binnen enkele ogenblikken is hij er om ervan te eten.
Bij het kantoor in de Engbertsdijksvenen worden de vogels al een tijdje gevoerd en de boomklever is daar één van de vaste bezoekers aan deze voerplaats. De boomklever dankt zijn naam aan het vermogen bomen zowel omhoog als omlaag te beklimmen, waardoor de vogel als het ware lijkt te kleven aan de stam, zonder te vallen.
Laatst moest ik s'morgens op tijd in de Engbertsdijksvenen zijn om voor iemand enkele foto's te maken. Ik kon toen gelijk even een paar plaatjes voor mijzelf maken, onder andere van het landschap dat langzaam ontwaakte in het morgen zonnetje.
Deze mooie en vooral grote paddestoel trof ik aan in een weiland in het Haaksbergerveen. Het betreft hier de Grote parasolzwam (Macrolepiota procera). Deze soort komt voor op niet- of weinig bemeste graslanden en bermen en loofbossen en gemengde bossen op voedselarme grond.
Een beetje vreemd om in december een foto te maken van veenpluis met daaraan nog de aren bedekt met pluis. Normaal is dit een beeld van de zomer maanden.
Dit is een foto gemaakt in het Haaksbergerveen, hier ligt een vlonderpad gemaakt van eikenhout met een lengte van 500 meter. Vanaf dit pad is mooi te zien hoe veenmossen groeien en er uiteindelijk turf ontstaat.
Een mooie heldere novemberdag en het veen ziet er gelijk een stuk mooier uit. De graspollen met de mooie naam pijpestrootje, kleuren goudgeel en weerspiegelen in het water.