Deze foto heb ik vandaag bewerkt en hij bestaat uit drie verschillende foto's van de zelfde groenling. Toen hij kwam aanvliegen ging zitten en weer wegvloog. Ik vind het wel een grappig plaatje is geworden.
Wanneer er voldoende licht is kan ik nog redelijk foto's maken van vogels op de voederplaats, maar de afgelopen dagen was het vaak te donker. Deze ringmus is met de sneeuw en een vaal zonnetje nog redelijk gelukt.
Vandaag een tijdje zitten oefenen met de macrolens, heb geprobeerd om waterdruppels goed scherp op de foto te krijgen. Deze is in iedergeval goed gelukt.
Vandaag de foto van de Heggenmus maar dan zonder kerstmutsje. Deze mus is inmiddels een vaste bezoeker van mijn voerplekje, maar meestal komt hij als alle andere vogels weg zijn.
Een foto gemaakt tijdens de sneeuwbuien van verleden week zaterdag. Jammer genoeg vielen er op dat moment geen dikke flokken maar was het motsneeuw en dit is op de foto niet zo duidelijk te zien.
Even geen winterplaatje maar een foto van een paddestoel met de naam waaiertje (Schizophyllum commune). Het waaiertje wordt maximaal vier centimeter en is onregelmatig waaier- of schelpvormig. Bij vochtig weer is de hoedkleur bruingrijs of roze, uitgedroogd is die wit als papier. De plaatjes onder de hoed zijn vertakt en grijsachtig lila met witte vlokken langs de rand. Het groeit op dood loof- en naaldhout, meestal in groepen en dakpansgewijs.
Ze zijn weer dagelijks te vinden op het voerplekje de groenlingen, meestal zitten ze samen met ringmussen te genieten van de verschillende zaden die ik voor hun strooi.
Ook in het Haaksbergerveen is het volop winter de wilde eenden proberen in een deel van dit gebied het water nog ijsvrij te houden. Maar als het vannacht weer onder de tien graden gaat vriezen dan wordt het wel heel moeilijk voor ze.
Laatst liep ik in de Engbertsdijksvenen toen de morgen zon door de mist heen prikte, kon toen met tegenlicht dit oranje goud gekleurde plaatje schieten.
Deze boomklever laat zich heel makkelijk fotograferen, dat komt vooral omdat hij verzot is op pindakaas. Elke dag wordt er een beetje op deze stam gesmeerd en binnen enkele ogenblikken is hij er om ervan te eten.
Bij het kantoor in de Engbertsdijksvenen worden de vogels al een tijdje gevoerd en de boomklever is daar één van de vaste bezoekers aan deze voerplaats. De boomklever dankt zijn naam aan het vermogen bomen zowel omhoog als omlaag te beklimmen, waardoor de vogel als het ware lijkt te kleven aan de stam, zonder te vallen.
Laatst moest ik s'morgens op tijd in de Engbertsdijksvenen zijn om voor iemand enkele foto's te maken. Ik kon toen gelijk even een paar plaatjes voor mijzelf maken, onder andere van het landschap dat langzaam ontwaakte in het morgen zonnetje.
Deze mooie en vooral grote paddestoel trof ik aan in een weiland in het Haaksbergerveen. Het betreft hier de Grote parasolzwam (Macrolepiota procera). Deze soort komt voor op niet- of weinig bemeste graslanden en bermen en loofbossen en gemengde bossen op voedselarme grond.
Een beetje vreemd om in december een foto te maken van veenpluis met daaraan nog de aren bedekt met pluis. Normaal is dit een beeld van de zomer maanden.
Dit is een foto gemaakt in het Haaksbergerveen, hier ligt een vlonderpad gemaakt van eikenhout met een lengte van 500 meter. Vanaf dit pad is mooi te zien hoe veenmossen groeien en er uiteindelijk turf ontstaat.
Een mooie heldere novemberdag en het veen ziet er gelijk een stuk mooier uit. De graspollen met de mooie naam pijpestrootje, kleuren goudgeel en weerspiegelen in het water.
Een plaatje van een eik in een grijs veenlandschap, je merkt juist op dit soort dagen dat de zon zich maar weinig laat zien, het zijn echt donkere dagen.
Laatste weken kom ik ze elke avond tegen als ik met de hond een rondje loop. Deze kwam gewoon midden op de middag door de tuin scharrelen, heeft waarschijnlijk te maken met de werkzaamheden die de gemeente aan het uitvoeren is in de plantsoenen. Gaf mij in ieder geval de tijd en voldoende licht om een paar plaatjes te schieten.
Soms heb je van die ochtenden dat de zon zo schitterend mooi opkomt dat je maar door blijft fotograferen. Kom je later thuis dan blijkt dat je meer dan honderd foto's hebt die allemaal even mooi lijken en zoek daar dan maar de mooiste uit.
Vandaag weer een foto van een sluipwesp maar wel een heel andere soort als een tijdje geleden is geplaatst. Deze zat op het raam en ik kon hem redelijk makkelijk verplaatsen naar een liggende spiegel en daar kon ik hem in alle rust fotograferen.
Tijdens het bezoek aan Diepholz om daar de kraanvogels te bekijken kon ik vanuit de uitkijktoren een foto maken van een groepje kramsvogels en spreeuwen die kwamen eten van de lijsterbessen.
Verleden week maakte ik een wandeling in de omgeving van mijn huis. Tijdens deze wandeling zag ik twee eekhoorntjes achter elkaar aan rennen. Kon deze nog redelijk mooi op de foto krijgen de andere verstopte zich telkens achter de boom.
Vanmorgen vroeg kwam de zon schitterend op boven de Engbertsdijksvenen en kleurde de lucht fantastisch rood. Op het moment dat ik daar rustig stond te fotograferen kwamen de duizenden grauwe en rietganzen op om van hun slaapplaats naar de akkers in de omgeving te vliegen. Een geweldig mooi beeld zo tegen deze rood gekleurde lucht.
De groenling is evenals de gisteren geplaatste ringmus een van de vaste bezoekers op de voerplek. Groenlingen doen hun naam eer aan: heldergroen, geelgroen, allerlei tinten groen zijn in het verenkleed van de groenling terug te vinden. De stevige snavel wordt gebruikt om zaden mee te kraken. Dat doen ze op een bijzondere manier: de vogel trilt als het ware de zaden in de snavel, ondertussen de maaltijd ronddraaiend. Op deze manier trilt de vrucht uit de schil los en wordt deze opgegeten. Dat gaat er dus bijzonder geavanceerd aan toe. De groenling is oorspronkelijk een bewoner van bosranden en halfopen zoomvegetatie. Dat natuurlijke habitat is zeldzaam geworden en tegenwoordig bewoont de groenling vooral cultuurlandschappen: als er maar genoeg dichte struiken zijn.
Een van de vaste bezoekers op de voerplek de ringmus. Gisteren even geteld het zijn er inmiddels 16 die samen met twee paartje huismussen meerdere groenlingen en mezen dagelijks zijn te zien.
Je merkt gelijk dat de temperatuur iets hoger is vandaag want er vlogen weer enkel muggen. Deze zat op een raam met dubbel glas vandaar het spiegelbeeld.
Twee weken geleden liep ik langs de Buurserbeek toen ik op de kade nog enkele late bloemen van het grasklokje zag staan. Ik moest daar natuurlijk enkele plaatjes van schieten want het blijven toch mooie blauwe bloempjes.
Nog een plaatje van de kraanvogels gemaakt afgelopen dinsdag terwijl de regen gestaag neer viel in Diepholz. Kraanvogels trekken in maart en april en van eind oktober tot in december over het oosten van ons land. Elk jaar komen op een aantal plaatsen groepen kraanvogels op de grond. De belangrijkste rustplaatsen zijn gelegen in Oost-Brabant en Noord-Limburg, te weten de Strabrechtse Hei, De Hamert, de Groote-, Deurnese- en Mariapeel en de Meinweg. In het noordoosten vormen de Enbertsdijkvenen in Overijssel de belangrijkste stopplaats. Niet toevallig zijn alle genoemde gebieden - naar huidige maatstaven - omvangrijk en rustig.
Alweer een nieuwe bezoeker van mijn voerplaatsje de Kuifmees. Eigenlijk best wel bijzonder omdat Kuifmezen vooral voorkomen in bossen met bijvoorkeur grove dennen. En die staan niet in de naaste omgeving van mijn voerplaats. Maar het blijft een prachtig mooi vogeltje om te fotograferen.
Vandaag naar Diepholz geweest om Kraanvogels te kijken. Hoewel het weer slecht was blijft het een fantastische beleving om ca. tienduizend Kraanvogels te zien die vanuit het veen omhoog komen. Later in de omgeving nog enkele plaatjes kunnen maken van foeragerende Kraanvogels.